بیژن شاهمرادی

۱- اَهورامَزدا (به اوستایی مزدا اهوره. «مَزدا اَهورَه») نیز با نام‌های: اهورا،اورمَزد، هورمَزد، اورمُزد، هورمُز و هُرمُز و ورمز نامِ آفریدگارِ نِکویی‌ها و دادار وپروردگارِ همهٔ هستی در مَزدَیَسنا است.اهورامزدا آفریننده و داورجهان است.واژه خدا یا خدای از واژه اوستایی خوذاته xvaďâta که در اوستا ویژگی یا صفت است گرفته شده‌. معنای این واژه برابر […]

بر رخ سرخ گل از ژاله نمی می‌آید می‌وزد بادی و باران کمی می‌آید خانه پرداخت دی و خیمه برافراشت بهار مفلسی می‌رود و محتشمی می‌آید

چگونه می توان نیرویِ جوانی را بازیافت؟ آیا می توان زیستی از سرِ نو یافت؟ راهکارِ بینشِ استوره ای در این باره چیست؟

محمد رضا شاه پهلوی در کتاب «ماموریت برای وطنم» می نویسد: پس از تاجگذاری رضاشاه، دچار بیماری حصبه می‌شود. آنگونه که شاه خود بازگویی می‌کند، بیماری آنچنان بر بدن او چیره شده بود که چند هفته با مرگ دست به گریبان بود. او فرایند درمان خود را اینگونه به جهان مینو / عوالم روحانی گره […]

فرهنگ مو در بینش ایرانی جایگاهی ویژه دارد و رفتار با موی سر، زن و مرد، و رفتار با موی چهره، ریش مردان، بازتاباننده نکته هایی ژرف در جهان بینی ایرانی ست. اینک نمونه ای بی کم وکاست از فرهنگ مو را به همخوانی می گذاریم. پی نوشت: گیس بریده ! گیس بریده لغت‌نامه دهخدا […]

یکی از آیینهایی که می توان گمان برد بازمانده ای از کلانهای (clan) زنانه باشد آیین دزدیدن عروس یا وانموداری به دزدیدن عروس است. آنچه که امروزه از برگزاری این آیین بر جا ست به گونه بازی می ماند، هر چند گاهی به جنگی راستین می انجامد. یکی از نمونه های برگزاری این آیین در […]

خَرَّه مالی در خرم آباد / خره گیری در بروجرد

۱) استوره بازگویی و در بُنِ خود بازآفرینی کارهایی ست که مردم روزگاران گذشته می پنداشتند در زمان بی آغاز و بی انجام  (Ilo Tempora)روی داده و دربارهء ایزدان و آفریدگان و پیوند میان ایشان است. نیز استوره نشاندهندهء جایگاه آدمیان در این جهان است. این بازگویی و بازآفرینی، کاری ست ورجاوند. استوره پدیده ای […]

گیس بریده لغت‌نامه دهخدا گیس بریده . [ ب ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) گیسوبریده . زنی که به جرم تبهکاری یا جز آن گیسوان او را بریده باشند. لیکن در تداول امروز آن شدت معنی را از دست داده است و حتی زنان به خود نیز میگویند: من گیس بریده […]

ماه: پیش انگاره: مردم ایران، از روزگار پیش از تاریخ تا پایان روزگار ایران باستان، ماه را به دیده نماد ایزدبانوی مادر، ایزدبانوی باروری، سین و بَغدٌخت اناهیتا تقدیس و ستایش می کردند. یکی از کششهای ماه برای انسانهای نخستین، دیگرگون شدن دیدار ماه بود که ایشان را به اندیشیدن درباره چون و چرایی درباره این […]