مردمشناسی

۱- اَهورامَزدا (به اوستایی مزدا اهوره. «مَزدا اَهورَه») نیز با نام‌های: اهورا،اورمَزد، هورمَزد، اورمُزد، هورمُز و هُرمُز و ورمز نامِ آفریدگارِ نِکویی‌ها و دادار وپروردگارِ همهٔ هستی در مَزدَیَسنا است.اهورامزدا آفریننده و داورجهان است.واژه خدا یا خدای از واژه اوستایی خوذاته xvaďâta که در اوستا ویژگی یا صفت است گرفته شده‌. معنای این واژه برابر […]

چگونه می توان نیرویِ جوانی را بازیافت؟ آیا می توان زیستی از سرِ نو یافت؟ راهکارِ بینشِ استوره ای در این باره چیست؟

فرهنگ مو در بینش ایرانی جایگاهی ویژه دارد و رفتار با موی سر، زن و مرد، و رفتار با موی چهره، ریش مردان، بازتاباننده نکته هایی ژرف در جهان بینی ایرانی ست. اینک نمونه ای بی کم وکاست از فرهنگ مو را به همخوانی می گذاریم.

یکی از آیینهایی که می توان گمان برد بازمانده ای از کلانهای (clan) زنانه باشد آیین دزدیدن عروس یا وانموداری به دزدیدن عروس است. آنچه که امروزه از برگزاری این آیین بر جا ست به گونه بازی می ماند، هر چند گاهی به جنگی راستین می انجامد. یکی از نمونه های برگزاری این آیین در […]

خَرَّه مالی در خرم آباد / خره گیری در بروجرد

۱) استوره بازگویی و در بُنِ خود بازآفرینی کارهایی ست که مردم روزگاران گذشته می پنداشتند در زمان بی آغاز و بی انجام  (Ilo Tempora)روی داده و دربارهء ایزدان و آفریدگان و پیوند میان ایشان است. نیز استوره نشاندهندهء جایگاه آدمیان در این جهان است. این بازگویی و بازآفرینی، کاری ست ورجاوند. استوره پدیده ای […]

گیس بریده لغت‌نامه دهخدا گیس بریده . [ ب ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) گیسوبریده . زنی که به جرم تبهکاری یا جز آن گیسوان او را بریده باشند. لیکن در تداول امروز آن شدت معنی را از دست داده است و حتی زنان به خود نیز میگویند: من گیس بریده […]

ماه: پیش انگاره: مردم ایران، از روزگار پیش از تاریخ تا پایان روزگار ایران باستان، ماه را به دیده نماد ایزدبانوی مادر، ایزدبانوی باروری، سین و بَغدٌخت اناهیتا تقدیس و ستایش می کردند. یکی از کششهای ماه برای انسانهای نخستین، دیگرگون شدن دیدار ماه بود که ایشان را به اندیشیدن درباره چون و چرایی درباره این […]

کْرِسْ/ گَرش + اسب، تهم + اسب، لهر + اسب و بسیار نامهای مردانهء ایرانی که بخش دوم آنها اسب است، و چرا؟ زیرا سرچشمه و زایشگاه مرد و اسب یکی ست: خورشید (استوره های هند و ایرانی)اسبداری و اسب سواری نشان مردی و مردانگی ست که مهر دروغین گاو سوار است (استورهء مهر) ازینرو […]

۱۲+۱ دوازده به علاوه یک چرا سیزدهم فروردین؟چرا بَه در؟جشن نوروز از یکم تا دوازدهم فروردین برگزار می شود. روز سیزدهم هر چند با آیینهای آن دوازده روز پیوسته است ولی جُدْسَر (مستقل) است.آن دوازده روز آغازین در چارچوب منطقِ منطقه البروج (=آبامگاه) است. یعنی همه یادآور آن دوازده روز است بی آنکه نشانه ای […]